สำนวน
สุภาษิต คำพังเพย
ไม่กระดิกหู
หมายถึง ไม่รู้หนังสืออ่านไม่ออกเขียนไม่ได้
กงเกวียน กำเกวียน หมายถึง ทำกับเขาอย่างไร
เขาก็ทำแก่ตนอย่างนั้น
กระชังหน้าใหญ่
หมายถึง ใช้จ่ายไม่ยั้งมือ
ไม่รู้จักเก็บหอมรอมริบ
กระต่ายตื่นตูม
หมายถึง
ตื่นตกใจง่ายโดยไม่สำรวจให้ท่องแท้
กระต่ายหมายจันทร์ หมายถึง
ชายที่หมายปองหญิงที่มีฐานะสูงกว่า
กระโถนท้องพระโรง หมายถึง
ผู้ที่ใคร ๆ ก็ใช้ได้ หรือรุมกันใช้
กลมเป็นลูกมะนาว หมายถึง หลบหลีกได้คล่องจนจับไม่ทัน
กลับหน้ามือเป็นหลังมือ หมายถึง
เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปเป็นตรงกัน ข้าม
กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ หมายถึง
กว่าจะทำเรื่องหนึ่งสำเร็จ อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญกว่าก็ล้มเหลว
กำแพงมีหู ประตูมีช่อง หมายถึง (ตา)จะพูดหรือทำอะไรให้ระมัดระวังแม้จะเป็นความลับก็อาจมีคนล่วงรู้ได้
ขนทรายเข้าวัด
หมายถึง หาประโยชน์ให้ส่วนรวม
ขนมผสมน้ำยา
หมายถึง พอดีกัน จะว่าข้างไหนดีกว่ากันไม่ได้
ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า หมายถึง
บังคับผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ
ขว้างงูไม่พ้นคอ
หมายถึง ทำอะไรแล้วผลร้ายกลับสู่ตัว
ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรง หมายถึง
สวยแต่รูปจิตใจไม่ดี
ขายผ้าเอาหน้ารอด
หมายถึง ยอมเสียสละข้าวของเพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้
ข้าวแดงแกงร้อน
หมายถึง บุญคุณ
ข้าวยากหมากแพง
หมายถึง บ้านเมืองอดอยากขาดแคลน
ข้าวเหลือเกลืออิ่ม
หมายถึง บ้านเมืองบริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร
ขี่ช้างจับตั๊กแตน
หมายถึง ลงทุนมากแต่ได้ผลเพียงเล็กน้อย
คดในข้องอในกระดูก หมายถึง
มีสันดานคดโกง
คนดีผีคุ้ม
หมายถึง คนดีย่อมไม่มีภัย
คนล้มห้ามข้าม
หมายถึง อย่าเหยียบย่ำซ้ำเติมคนที่ตกต่ำ
คบคนให้ดูหน้า
ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ หมายถึง ควรระมัดระวังในการคบคน
คว้าน้ำเหลว
หมายถึง ไม่ได้ผลตามที่ต้องการ
ความรู้ท่วมเอาตัวไม่รอด หมายถึง
มีความมากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ นั้น
คว่ำบาตร
หมายถึง ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย
คางคกขึ้นวอ
หมายถึง
คนฐานะต่ำต้อยพอได้ดีมักลืมตัว
คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล หมายถึง อกทะเลอย่าประมาทอาจมีอันตราย
โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน หมายถึง
ชายแก่ที่ชอบหญิงรุ่นสาว